Anoreksja, Bulimia, Ortoreksja...

Mischka

znacie osoby ktore sa na to chore? a moze ktos z was ma chorobe duszy i ciala?
co sadzicie o tym? jak pomoc?

prosze o opinie

Jaby

A co to ortoreksja?

Mischka

'Nowa" choroba.

ORTOREKSJA
Ortoreksja ( orthorexia ) jest patologiczną obsesją na punkcie spożywania właściwego jedzenia. Rodzaj spożywanych produktów różni się w zależności od chorej jednostki, ale każdy cierpiący na ortoreksję przykłada obsesyjną wręcz uwagę do tego, aby jadać wyłączenie pokarm, który uznaje za zdrowy.
Ortorektyk spędza coraz więcej czasu myśląc o jedzeniu i o tym jak ma zaplanować swoje posiłki.Narzuca sobie bardzo restrykcyjny reżim, a każde złamanie tych zasad zostaje ukarane. Kara zwykle nie jest tak bezwzględna jak u anorektyków czy bulimików, zwykle jest to jeszcze większy reżim, który chory sobie narzuca.Na tej samej zasadzie ortorektyk nagradza się, jeśli na przykład uda mu się nie ulec pokusie i uniknąć pokarmu "nieczystego".

CZYM SIE ROZNI OD ANOREKSJI?
Na pierwszy rzut oka różnice są niewielkie, jest ich jednak sporo. Najważniejszą z nich jest fakt, że ludzie chorujący na ortoreksję nie pragną obsesyjnie zrzucić wagi i być szczupłymi. Anorektyk koncentruje się na ilości spożywanego jedzenia, natomiast ortorektyk głównie na jego jakości.

KONSENKWENCJE
Ryzyko zdrowotne w dużej mierze zależy od sposobu w jaki dany ortorektyk się odżwywia. Zwykle konsekwencje diet ortorektyków nie niosą ze sobą większego ryzyka niż dieta wegetariańska czy wegańska. Wiele problemów ma naturę społeczną, na przykład coraz trudniej jest takiemu choremu unikać rozmów na temat jedzenia, izolacja, spożywanie posiłków wyłącznie z samotności i wielki skupieniu, poświecanie mnóstwa czasu na odpowiedni dobór produktów i wyszukanie najlepszej ich jakości.

Ortoreksja nie jest schorzeniem, które zdiagnozuje twój lekarz. Jest to całkowicie nowy i kontrowersyjny termin, nad którym nadal trwaja badania.

Jaby

Aaaa, czytałam gdzieś. Nie znam nikogo, kto choruje (albo dobrze się ukrywają). Myślę, że wszystko zależy od zdrowego rozsądku, siły psychicznej, odporności na presję otoczenia i umiejętności rozpoznawania fałszywych ideałów.

Mischka

moim zdaniem najwazniejsze jest umiejetnosc ackeptacji siebie i swoich potrzeb.

Gość

Gość

to teraz sie rozpisze.

jak napisala Mischka, wazna jest potrzeba akceptacji. to z tego, a nie innego, biora sie choroby, depresje itp. td. nie znam nikogo, kto by chorowal na powyzsze choroby. moge conajwiecej podejrzewac, ze cos takiego mialo miejsce w zyciu jej osoby. jezeli sie juz zachoruje to trudno pytac sie kogos: 'eeeej, a masz anoreksje'? =.=.

ha. za to ja chce wazych 40kg, ewentualnie 35. ale nie daze do tego w jakis 'extremalny sposob'.
tj. odchudzam sie ale nie tak, ze licze kcal na kazdym opakowaniu.

Mischka

Monika

ja się ciesze, że mam geny po mamie. czyli mogę bardzo dużo jeść i jestem chuda cały czas, utrzymuje wagę. czasem oczywiście pomarudze, że mam tutaj za dużo, tam za mało, a pielęgniarka pomarudzi mi że mam 17 kg niedowagi czy coś w ten deseń.
córka brata mojego ojca (pisze tak, nie lubimy się zbytnio, nie spotykamy się na święta/urodziny i inne takie. ogólnie nie rozmawiamy ze sobą od kilkunastu lat) miała anoreksje, przynajmniej tak każdy podejrzwa bo w ciągu dwóch miesięcy z nadwagi zrobił się sam szkietel i skóra.

Mischka

łuuu... no to faktycznie, w 2 miechy ...

pozycz geny xd

Gość

Mischka.
mam zaledwie 167? albo 164 wzrostu.
cos okolo tego. Nie jestem najwyzsza.

a i glodzic sie nie zamierzam. zrobilam tak kilka razy - i to w krotkich odstepach czasu i jakos mi to specjalnie nie pomoglo xdd.
Wink

.

nana

ja mam 38-40 kg, w zaleznosci od dnia i 163-165 cm wzrostu.
jestem mega szczupła. od malego staram się przytyć i nic, jem naprawdę dużo.
ostatnio mam pewien problem. boli mnie brzuch - czesto po kazdym posilku (co czesto budzi mnie w nocy), mam wysypke, chce zwracac i obawiam sie, ze moj organizm buntuje sie na moja wage, na dodatek jest oslabiony antybiotykami, ktore lykalam przez 2 tygodnie. naprawde nie macie co chudnac, uwierzcie, ze ja teraz zrobilabym bardzo duzo by nie miec tych problemow.

poza tym to, ze stracisz na wadze nie oznacza, ze staniesz sie szczuplejsza.

Monika

dwa kilo są 'ruchome'. gubisz je i tracisz codziennie.
ja dziś rano ważyłam 50 kg. a przedwczoraj 52. więęc to tak jest.
teraz jestem chora i prawie nic nie jem. czyli od lekarza mam codziennie opierdol przez telefon, że przy lekach musze iść cztery posiłki dziennie. ale ja tyle w siebie NIE wmusze, bo od razu lece przeprowadzic monolog z wc. tak mowiac.

Mischka

jeju, ale wam trawienia zazdroszczęę!

nana - i bardzo dobrze robisz....; ale moze masz na cos alergię?
Monika - i nie wmuszaj... bo doktor niby sie zna, ale nie wie czy czujesz sie glodna czy nie... ale skoro prawie nic nie jesz, to tak ci mowi...

ale muszę sie pochwalic, ze jak jem "dobre" produkty, to mam dobry metabolizm, i moja babcia sie ze śmieje, ze jak za akzdym razem do niej przychodze i jak cos zjem, to od razu do toalety smigam xd

ale tez co poradze na to, ze np. tez czesto chce mi sie siku, nie tylko te drugie ;p

nana

pewnie, ze mam. ale niestety to raczej nie alergia.